คนตกงานจากพิษโควิด-19 พัทยา ยังไร้อนาคต ยึดบาร์ร้างซุกหัวนอน รอรับข้าวกล่องประทังชีวิตไปวันๆ

จากการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือโควิด-19 ในประเทศไทยมาตั้งแต่ต้นปี 2563 ทำให้รัฐบาล โดยศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) หรือ ศบค. ต้องออกมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดอย่างเข้มข้น มาตั้งแต่ปลายมี.ค.จนถึงปัจจุบัน กินเวลากว่า 4 เดือน.รวมถึง เมืองพัทยา ที่คณะกรรมการโรคติดต่อจังหวัดชลบุรี ออกมาตรการปิดสถานบริการทุกแห่ง รวมไปถึงร้านสถานประกอบการเพื่อสุขภาพ กิจกรรมนวดเพื่อสุขภาพ สปา และกิจการเพื่อเสริมความงาม โรงภาพยนตร์ โรงมหรสพ สถานที่สำหรับจัดให้มีการพนันชนไก่ และชกมวยทุกแห่ง งดการจัดกิจกรรมที่มีคนจำนวนมากที่มีความเสี่ยงสูงต่อการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโควิด 19 เป็นการชั่วคราว ส่งผลให้พนักงานจ้าง และลูกจ้างต่างตกงาน ขาดรายได้มาเลี้ยงดูตนเองและครอบครัว

แม้ปัจจุบันสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 จะเริ่มคลี่คลายลง และศบค.ได้คลายล็อกดาวน์เฟส 5 ให้กิจกรรมความเสี่ยงสูง อาทิ ผับ บาร์ คาราโอเกะ และอาบอบนวด กลับมาเปิดให้บริการได้ โดยให้ปฏิบัติตามมาตรการรักษาความปลอดภัย มาตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคมที่ผ่านมา แต่พบว่ามีผับ บาร์ ในเมืองพัทยาหลายแห่งไม่พร้อมมาปิดให้บริการด้วยหลายปัจจัย ทำให้กลายเป็นที่พักพิงของเหล่าผู้ได้รับผลกระทบจากมาตรการฯ ของรัฐ ที่ต้องตกงาน ไม่มีเงินเช่าห้องพักเหมือนแต่ก่อน

โดยบริเวณภายในซอยบัวขาว ย่านพัทยากลาง ซึ่งเป็นอีกพื้นที่มีร้านผับ บาร์ตั้งอยู่เป็นจำนวนมาก กลับพบตั้งแต่การแพร่ระบาดเชื้อไวรัสโควิด-19 ขึ้น บาร์หลายแห่งภายในซอยบัวขาวต้องปิดตัวลง กลายเป็นบาร์ร้าง ที่มีกลุ่มคนตกงานนับสิบชีวิตทั้งชายและหญิงมาจับจองพื้นที่ เพื่อพักอาศัยหลับนอนและพักผ่อน ด้วยไม่มีที่อยู่อาศัยและตกงานทำให้มีรายได้ไปเช่าห้องพัก จึงต้องอาศัยบาร์ร้างเป็นที่พักพิงไปวัน ๆ และในช่วงเช้าก็ออกเดินทางไปหางาน เพื่อให้มีรายได้ประทังชีวิตเลี้ยงตัวเอง

จากการสอบถามผู้ประกอบการบาร์รายหนึ่งที่อยู่ในละแวกใกล้เคียง ทราบว่า กลุ่มคนเหล่านี้ที่มาพักอาศัยที่บาร์ร้างมีหลากหลายอาชีพ มีทั้งคนดีและบางส่วนก็ติดยาเสพติด มาอาศัยอยู่รวมกันนับสิบคน

ขณะที่เมื่อสอบถาม 1 ในผู้พักอาศัยภายในบาร์ร้าง เปิดเผยว่า ก่อนที่จะโควิด-19ระบาดประกอบอาชีพก่อสร้าง หลังเชื้อไวรัสดังกล่าวแพร่ระบาดก็ตกงานกว่า 4 เดือน และได้หาที่พักจนพบบาร์ดังกล่าวปิดตัวลงก็ยึดเป็นที่พักอาศัยหลบนอนมานานถึง 2 เดือน โดยจะอาศัยข้าวแจกตามสถานประกอบการในเมืองพัทยาประทังชีวิตในแต่ละวัน พอช่วงกลางวันก็จะออกหางานทำหวังจะมีคนใจบุญรับเข้าทำงาน เพื่อได้มีอาชีพมาเลี้ยงตัวเอง